Միքայելը դեռ 2018 թվականի համաժողովրդական ռեալիթի շոուն անվանում է ՝ համաժողովրդական հեղափոխություն:

Բարդ է հաղթել քարոզչական պայքարում, երբ հասարակության զգալի մասին շատ ավելի են հետաքրքրում շորտիկները, կուպալնիկները, կծած կարկանդակները և այլն: Ոմանք նման դրվագները տարածում են որպես հակաքարոզչություն...

Վայոց ձորի Ելփին գյուղն այս օրերին նշում է հիմնադրման 196-ամյակը։ Լավ մարդիկ են ելփինցիները, հյուրասեր, շատերը՝ հայրենասեր։ Սիրում եմ Ելփին գյուղը, հաճախ եմ լինում այնտեղ...

Արմեն Սարգսյանը նախագահ էր դարձել սահմանադրության խախտմամբ: Պառլամենտի կողմից նրան նախագահ նշանակելուն նախորդող վերջին վեց տարիների ընթացքում եղել էր նաև այլ պետության քաղաքացի: Նրա կողմից ստորագրած բոլոր հրամանագրերը, ներառյալ կառավարության անդամների՝ պաշտոնների նշանակման վերաբերյալ ապօրինի են:

2024 թ. մարտին Հարավային Կովկասի և Վրաստանում ճգնաժամի հարցերով ԵՄ հատուկ ներկայացուցիչ Տոյվո Կլաարը, խոսելով Հարավային Կովկասում խաղաղության հաստատման մասին, նշել էր. «Բացի ԵՄ ներգրավվածությունից՝ մենք սպասում ենք նաև Թուրքիայի՝ նրա տարածաշրջանային առաջնորդության ներգրավմանը։ Անկարան կարող է ուժեղ ազդեցություն ունենալ տարածաշրջանի հաղորդակցուղիների բացման և տարածաշրջանում իր գերակա ուժի դերը հաստատելու համար»։

Էլիտաների ճգնաժամի մասին է վկայում նաև ու հատկապես այն, երբ իրենց հաշվին միլիոններ ունեցող մարդիկ քաղաքական պասիվության համար մուննաթ են գալիս նրանց վրա, ովքեր ամբողջ օրը ստիպված են աշխատել ընտանիք պահելու համար, իսկ շարժումների գեներացրած բողոքի ակցիաներին մասնակցելու պատճառով ստիպված են աշխատանք փոխել:

Ռուս-ուկրաինական պատերազմում Ուկրաինան Կուրսկի գործողությամբ ցույց տվեց, թե ինչպիսին չպետք է լինեն հակամարտող կողմի սահմանային բնակավայրերը։

Մայրական տատիս` Մարիամին (Մայի), աղոտ եմ հիշում։ Չորս տարեկան եմ եղել, որ մահացել է։ Կրտսեր եղբայրս ծնվել է տատիս մահվան օրը, ու մայրս նրան «ճանապարհել» է գյուղի ծննդատան պատուհանից։ Տարիներ անց եղբորս առաջնեկին` դստերը, անվանակոչել են տատիս անունով։

Առ ոչինչ են քո ունեցած դիրքը, ունեցվածքը և հնարավորությունը, եթե նվաստացվա՛ծ է քո ազգային արժանապատվությունը, անարգվա՛ծ է քո պատմական հիշողությունը և մետր առ մետր թշնամու ոտքի կոխան է դառնու՛մ քո Հայրենի հողը, որում ամփոփված են նախնյացդ աճյունները:

Փոս-Փարիզ։ Կարճ ու համառոտ պատմվածքների այս ժողովածուի վերնագիրը քեզ, անշուշտ, ոչ միայն կզարմացնի, այլև տարօրինակ կթվա, քանի դեռ չես ընթերցել պատմությունները՝ որպես լայն սիրտ ունեցող ընթերցող։ Իսկ, երբ անես դա, կզգաս, որ հնարավորինս լայն բացված սիրտդ իր սահմանների մեջ է առել կյանքի մի առանձնահատուկ ժամանակաշրջան, որ լի է աշխարհաքաղաքական տեղաշարժերի պատճառով սոցիալ-կենցաղային ու գոյաբանական նոր տեղաշարժերի մեջ իրար հետ հանդիպած առանձնահատուկ մարդկանցով։ Ահա մեկը՝ եզդի Հասանը, «որ սափրված, բեղերը խնամած ու սրած, ներկայացավ ընկեր Ոսկանյանին, որպես համարյա գերազանցիկ Միհրան Բլբուլյանի հորեղբայրը»։ ՈՒսուցչի բողոքից հետո աշակերտ Միհրանի դեմքին Հասանի իջեցրած շառաչուն ապտակից հետո հենց այդ գաղտնիքն իր մեջ պահող շատ տարիներ էին անցել։ Բայց միայն հիմա, երբ Հասանն արդեն մահվան մահճում էր, միայն հիմա է գալիս Հասանի հայացքը ափսոսանքով փնտրելու այն պահը, երբ նա հազիվ էր զսպում իրեն, որ չգոռար, թե՝ ես սրա ոչ մի բանն եմ, ես Հասանն եմ...